Kolokwium 2

Wybrać jedno z poniższych zadań. Pliki z rozwiązaniami nazwać w zależności od wybranego zadania, odpowiednio:

• dst_gr3.c i dst.exe dla oceny 3
• db_gr3.c i db.exe. dla oceny 4
• bdb_gr3.c i bdb.exe dla oceny 5 Po zakończeniu kolokwium pliki spakować w archiwum .zip i przesłać za pomocą formularza.

Bardzo dobry

EK_3

Utwórz strukturę Array przechowującą macierz o dowolnym rozmiarze. Struktura powinna zawierać dane niezbędne do iteracji po komórkach macierzy.

Utwórz funkcję initArray() która zwraca instancję struktury Array. Funkcja tworzy nową instancję struktury Array i przechowuje macierz o określonej liczbie wierszy i kolumn przekazanych jako parametry funkcji.

Utwórz funkcję detArray() przyjmującą instancje struktury Array. Funkcja powinna zwracać wartość obliczoną w następujący sposób:

Przekształcenie macierzy do uzyskania postaci górnej trójkątnej według wzoru: \(A_{jk} = A_{jk} - \frac{A_{ji}}{A_{ii}} * A_{ik}\)

• jeśli w podanym wzorze A[i,i] == 0 (dzielenie przez 0) wypisz stosowny komunikat i przerwij obliczenia.

Poszczególne indeksy zmieniają się według sekwencji:

1. i = 1,…,n-1
2. j = i+1,…,n
3. k = i+1,…,n

Po przekształceniu pomnożyć elementy na przekątnej. Poniżej liczbą 1 zaznaczono elementy z których trzeba policzyć iloczyn w przypadku macierzy 4x4.

[1 0 0 0]
[0 1 0 0]
[0 0 1 0]
[0 0 0 1]

Funkcja powinna zwracać odpowiednie komunikaty jeśli macierz jest inna niż kwadratowa.

więcej informacji

Utwórz funkcję printArray() która przyjmuje jako parametr strukturę Array. Funkcja wypisuje zawartość tablicy z przekazanej struktury w następującym formacie:

2.00        2.00        2.00
2.00        2.00        2.00
12.00       12.00       12.00

W metodzie main():

• Za pomocą funkcji initArray() utwórz zmienne przechowujące macierze o wymiarach 3x3, 3x3 i 2x4
• Wypełnij macierze następującymi danymi:

  1.00        2.00        3.00
  4.00        5.00        5.00
  1.00        2.00        4.00
  

1.00        2.00        3.00
1.00        2.00        2.00
1.00        2.00        3.00

1.00        2.00        3.00      5.00
4.00        5.00        5.00      1.00

EK_4

Zmodyfikuj program w ten sposób aby wyniki działania programu wyświetlone w konsoli zostały również zapisane w pliku wyniki.txt.

1.00        2.00        3.00
4.00        5.00        5.00
1.00        2.00        4.00
det = -3.00

1.00        2.00        3.00
1.00        2.00        2.00
1.00        2.00        3.00
det = 0.00

1.00        2.00        3.00      5.00
4.00        5.00        5.00      1.00
Obliczenie wartości jest mozliwe dla macierzy kwadratowej
det = 0.00

Dobry

EK_3

Napisz funkcję allocate_2d_array() która dynamicznie alokuje miejsce w pamięci na macierz liczb zmiennoprzecinkowych o rozmiarze przekazanym jako parametry funkcji. Funkcja zwraca wskaźnik na tę macierz.

Napisz funkcję free_2d_array() która zwalnia miejsce w pamięci macierzy przekazanej jako parametr funkcji. W komentarzu opisz za co odpowiadają parametry funkcji jeśli ich nazwa tego nie sugeruje.

Napisz funkcję print_matrix() która wypisuje w konsoli zawartość macierzy w następującej postaci:

| 0.00      | 0.10      |
| 1.00      | 4331.10   |
| 2.00      | 42.10     |

Utwórz funkcję euclidDistance() która przyjmuje dwie tablice o dowolnej długości jako parametry funkcji. Funkcja oblicza odległość Euklidesową na podstawie wartości tablic według wzoru:

\[d(p,q)=\sqrt{\sum_{i=1}^{n}\left(q_{i}-p_{i}\right)^2}\]

Utwórz funkcję distnaceMatrix() która oblicza odległości pomiędzy kolejnymi wierszami macierzy przekazanej jako parametr funkcji i wpisuje do nowej macierzy obliczone wartości. np. mając macierz:

| 0.00      | 0.00      |
| 0.00      | 1.00      |
| 0.00      | 2.00      |

wynikiem działania będzie macierz 3x3 gdzie w komórce [1,1] jest odległośc pomiędzy 1 a 1 wierszem,w komórce [1,2] odległość pomiędzy 1 a 2 wierszem, w komórce … w komórce [3,3] odległośc pomiędzy 3 a 3 wierszem:

| 0.00      | 1.00      | 2.00      |
| 1.00      | 0.00      | 1.00      |
| 2.00      | 1.00      | 0.00      |

W metodzie main() utwórz następujące menu:

1. Wprowadz macierz
2. Wyswietl macierz
3. Macierz odleglosci
4. Wyjscie

Po wybraniu opcji 1 program pyta użytkownika o rozmiar macierzy, alokuje miejsce na tę macierz a następnie użytkownik wypełnia macierz danymi.

Wybrano 1 - Wprowadz macierz.
Wprowadz liczbe wierszy: 2
Wprowadz luczbe kolumn: 2
tab[1][1] = 1
tab[1][2] = 3
tab[2][1] = 3
tab[2][2] = 2

Po wybraniu opcji 2 program wyświetla macierz za pomocą funkcji print_matrix()

Po wybraniu opcji 3 program wyświetla macierz odległości macierzy przechowywanej aktualnie w pamięci.

Program powinien działać aż do momentu wybrania opcji wyjście. Pamięć powinna być zwalniana w odpowiednim momencie.

EK_4

Zmodyfikuj program tak aby historia działań użytkownika została zapisana do pliku wyniki.txt.

Dostateczny

EK_3

Utwórz funkcję duplicate_element() która w tablicy jednowymiarowej znaków powiela element pod wskazanym indexem(wartość przekazana jako parametr funkcji) n razy(wartość przekazana jako parametr funkcji) za tym elementem. Jeśli ilość elementów przekroczy rozmiar tablicy wypisz “Warning: number of elements exceed Array size!” i zwiększ rozmiar tablicy tak by przechowywała wszystkie elementy.

np.: duplikuję element pod indeksem 2, 2 razy.

['a', '1', 'g', 'c', 'c', '\0', '\0', '\0', '\0']

['a', '1', 'g', 'g', 'g', 'c', 'c', '\0', '\0']

Utwórz funkcję print_array() która wypisze elementy tablicy w podanym niżej formacie:

['a', '1', 'g', 'c', 'c']

Przetestuj działanie funkcji na wybranych 3 przykładach.

EK_4

Zmodyfikuj program tak aby rezultat działania programu został zapisany w pliku wyniki.txt w następującej postaci:

['a', '1', 'g', 'c', 'c']
duplikuj 3 element 2 razy
['a', '1', 'g', 'g', 'g', 'c', 'c']

# Efekt EK_03: ## DST: Student potrafi poprawnie przygotować programy rzędu 20-50 linii kodu, rozwiązujące proste problemy, wykorzystując do tego celu niektóre z poznanych struktur danych oraz konstrukcje programistyczne dostępne w języku C. ## DB: Student potrafi poprawnie przygotować programy rzędu 20-50 linii kodu, rozwiązujące średniozaawansowane problemy, wykorzystując do tego celu wszystkie poznane struktury danych oraz konstrukcje programistyczne dostępne w języku C. ## BDB: Student potrafi poprawnie przygotować programy rzędu 50-100 linii kodu rozwiązujące średniozaawansowane problemy, wykorzystując do tego celu wszystkie poznane struktury danych oraz konstrukcje programistyczne dostępne w języku C.Efekt # EK_04: ## DST: Student potrafi poprawnie przygotować programy rzędu 20-50 linii kodu, rozwiązujące proste problemy wykorzystując do tego celumożliwości standardowych bibliotek programistycznych dostępnych w języku C używanych na zajęciach. ## DB: Student potrafi poprawnie przygotować programy rzędu 20-50 linii kodu, rozwiązujące średniozaawansowane problemy, wykorzystując możliwości standardowychbibliotek programistycznych dostępnych w języku C używanych na zajęciach. ## BDB: Student potrafi poprawnie przygotować programy rzędu 50-100 linii kodu, rozwiązujące średniozaawansowane problemy, wykorzystując możliwości standardowych bibliotek programistycznych dostępnych w języku C, także takich, które student poznawał samodzielnie